surğuc — is. Asanlıqla əriyən və tez bərkiyən rəngli bərk qatran (və ya mum) (konvertləri möhürləmək, şüşələrin ağzını bərkitmək üçün işlədilir). Qubernator əlini uzadıb dörd tərəfi surğucla möhürlənmiş (f. sif.) bir paket çıxartdı. M. S. O.. Katib güclə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sürgüç — bulaşık yıkanırken kullanılan sünger … Beypazari ağzindan sözcükler
elbezi — sürgüç … Beypazari ağzindan sözcükler
möhür — ə. bir şeyi təsdiq etmək üçün sənəd, surğuc və s. üzərinə basılan rəsmi damğa … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
möhür — is. <fars.> 1. Üzərində bir idarənin, təşkilatın və ya şəxsin adı həkk olunmuş metal, rezin və s. dən damğa (bir şeyi təsdiq etmək üçün sənəd, surğuc və s. üzərinə basılır). İdarənin möhrü. – Yazılı məktuba 20 nəfər imza atıb möhrünü basdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
möhürlü — sif. 1. Üzərində möhür olan, möhür vurulmuş, möhürlənmiş, möhürlə təsdiq edilmiş, möhrü olan. <Həsən paşa> hamı əhvalatdan hali olandan sonra çıxardıb xotkarın möhürlü naməsini <məclis əhlinə> oxudu. «Koroğlu». . . Qoca öz sonbeşiyi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
möhürləmək — f. 1. Hər hansı sənədi təsdiq etmək üçün ona möhür basmaq, möhür vurmaq. Arayışı möhürləmək. Vəkalətnaməni möhürləmək. Diplomu möhürləmək. 2. Bir şeyin müəyyən vaxt bağlı qalması üçün ağzına möhür vurmaq, möhür basmaq. Qapını möhürləmək. Zərfi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
surğuclamaq — f. Surğuc vurmaq. Konvertləri surğuclamaq. Bağlamanı surğuclamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
surğuclu — sif. Surğuc vurulmuş, surğuclanmış, surğucu olan, surğucla möhürlənmiş. Mühasib surğuclu konverti aldıqdan sonra çox maraqlanmışdı: «Açım, açmayım?» – deyə, çox düşünmüşdü. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti